Οι φορολογικές περιπέτειες της κ. «Δέλτα»…

Γράφει η Δέσποινα Βακάλη – Δαλιάνη

Αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Γέρακα «Η ΠΗΓΗ»

Όλοι οι Έλληνες προσπαθούν να βρουν ένα τρόπο να αποπληρώσουν τα χρέη τους, τα οποία έχουν γίνει δυσβάσταχτα και συνεχώς αυξάνονται.

Η ανεργία έχει χτυπήσει κόκκινο και όσοι εργάζονται, έχουν ξεχάσει τι σημαίνει σύμβαση εργασίας. Το επίδομα αδείας, μαζί με το δώρο Πάσχα και Χριστουγέννων είναι πια παρελθόν, οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν υποστεί περικοπές και όποιο εισόδημα μας έχουν επιτρέψει ακόμα, φορολογείται για να μην πούμε καταληστεύεται.

Το κοινωνικό κράτος ανύπαρκτο και το μόνο που κάνουν οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Οικονομικών, είναι να εφευρίσκουν τρόπους και να εισπράττουν από τους μη έχοντες, διότι οι κατέχοντες ξέρουν να κρύβονται και να περνάνε καλά. Πηγαίνουμε στις τράπεζες, όχι για να εισπράξουμε, αλλά για να πληρώσουμε χαράτσια, φόρο εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ και όσα μας έχουν επιβάλει, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολίτες που αδυνατούν να είναι συνεπείς.

Και έρχεται ο νόμος….που δίνει τη δυνατότητα σε όσους έχουν εκκρεμότητες, να ενταχθούν σε ένα πρόγραμμα δόσεων – μέχρι εκατό είπαν – προκειμένου να μη χάσει το κράτος και οι πολίτες, να φανούν για άλλη μια φορά συνεργάσιμοι. Ναι, αλλά η κυρία Τρόικα δε συμφωνούσε. Και η κυβέρνηση σαν καλό παιδί, έπρεπε να διαπραγματευτεί και να πάρει την άδειά της.

Και αφού πέρασε κάμποσος καιρός και οι Έλληνες παρακολουθούσαν τα δελτία των ειδήσεων να λένε και να ξελένε, την κ. Τρόικα να κάνει τη δύσκολη και την κυβέρνηση δήθεν να προσπαθεί, τελικά συμφώνησαν και το πρόγραμμα ξεκίνησε. Όμως υπήρχαν προϋποθέσεις. Για να ενταχθεί κάποιος σε πρόγραμμα ρύθμισης, έπρεπε να έχει πληρώσει τις τρέχουσες οικονομικές οφειλές. Δεν φαντάζεστε λοιπόν, σε τι περιπέτειες έμπλεξε η κ. Δέλτα, η οποία αποφάσισε, να ακολουθήσει τις υποδείξεις της κυβέρνησης, της εφορείας και της Τρόικα.

Η κ. Δέλτα λοιπόν, θύμα και αυτή της πρωτοφανούς οικονομικής και εισπρακτικής πολιτικής, κάνει ότι καλύτερο μπορεί, προκειμένου να πληρώνει λογαριασμούς, χαράτσια, φόρους, δόσεις στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων και επιπλέον, να διατηρήσει την σωματική, την ψυχική και την πνευματική της υγεία, διότι εάν αρρωστίσει, δεν υπάρχει περίθαλψη, ούτε ιατρική, ούτε νοσηλευτική, ούτε φαρμακευτική. Και δεν θα ήθελε με τίποτα να αφήσει χρέη στα παιδιά της.

Η κ. Δέλτα ξέχασα να σας πω, θεωρείται από τον περίγυρό της τυχερή. Παίρνει σύνταξη δική της, κουτσουρεμένη βεβαία, αλλά παίρνει και μέρος της σύνταξης του άνδρα της, επίσης κουτσουρεμένη, ο οποίος της άφησε χρόνους να τον θυμάται. Και πριν εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο, ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα από την επάρατη νόσο, η οποία είναι μια νόσος για πλούσιους. Οι φτωχοί για να ανταποκριθούν, πουλάνε την περιουσία τους ή δανείζονται.

Και επειδή η κ. Δέλτα και ο σύζυγος της δεν είχαν τη δυνατότητα να πουλήσουν, διότι εκτός από τα πατρογονικά, ένα σπίτι που έφτιαξαν, είναι ακόμα χρεωμένο και επειδή κανείς από τον περίγυρο, δεν τους ρώτησε και μάλιστα την εποχή της ευημερίας, αν χρειάζονται οικονομική στήριξη ή κάποια βοήθεια, όταν έτρεχαν σε χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες, χειρουργεία κλπ. κατάφυγαν σε δανεισμό. Η κ. Δέλτα λοιπόν, εισπράττει μεν, πληρώνει δε, επί έξι και πλέον χρόνια μετά την αποδημία του συζύγου της και όπως πάνε τα πράγματα, θα συνεχίσει να πληρώνει. Εκκρεμότητες δανείων λοιπόν, συν όλα τα καινούργια που προέκυψαν.

Η κ. Δέλτα όμως, δεν μεμψιμοιρεί. Πορεύεται και προσπαθεί να ανταπεξέλθει, όπως όλοι οι Έλληνες. Έτσι λοιπόν, πληρώνει στεγαστικό, καταναλωτικό, φόρο εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ, λογαριασμούς, χαράτσια, χώρια φόρους κληρονομιάς και αποκατάσταση καμένης γης στην κυριολεξία, από τις πυρκαγιές του 2007 στην Ηλεία, όπου ο άνδρας της στο τέλος της ζωής του, είδε το βιός του να γίνεται στάχτη και στη μνήμη του, ήθελε με κάθε θυσία να το ξαναφτιάξει. Αλλά είπαμε. Η κ. Δέλτα δεν μεμψιμοιρεί.

Κάνοντας φιλότιμες προσπάθειες και με την μέθοδο να καλύπτει ένα μέρος της δόσης του φόρου εισοδήματος και όχι ολόκληρο το ποσό, δημιουργήθηκε ένα χρέος, το οποίο ήθελε οπωσδήποτε να ξοφλήσει. Η κ. Δέλτα, καθότι είναι μιας κάποιας ηλικίας και δεν έχει εξοικειωθεί πλήρως με τα ηλεκτρονικά συστήματα, συμβουλεύεται τον κ. Άλφα, φοροτεχνικό της οικογένειας, όπου την πληροφορεί, ότι για να ενταχθεί στο πρόγραμμα, θα πρέπει εκτός από τον ΕΝΦΙΑ, να έχει πληρώσει τις τρέχουσες οφειλές. 28 Νοεμβρίου 2014 λοιπόν, η κ. Δέλτα, πηγαίνει στην Τράπεζα και καταθέτει στην ταυτότητα οφειλής, την τελευταία δόση του φόρου εισοδήματος, λαμβάνοντας βεβαίως το αντίστοιχο παραστατικό.

Στη συνέχεια, με την βοήθεια του φοροτεχνικού κ. Άλφα, διαλέγει για το υπόλοιπο ποσό που εκκρεμεί τις δώδεκα δόσεις. Σύμφωνα με τα διαδικαστικά, θα έπρεπε εντός τεσσάρων ημερών, από την ημερομηνία ένταξης στη ρύθμιση, να πληρώσει την πρώτη από τις δώδεκα δόσεις, για να πιστοποιηθεί η εκκίνηση της ρύθμισης. 3 Δεκεμβρίου 2014, πηγαίνει και πάλι στην Τράπεζα, πληρώνει την πρώτη δόση και παίρνει το αντίστοιχο παραστατικό. Και ενώ έχει πράξει τα δέοντα και θεωρεί ότι επιτέλους μπορεί να κοιμάται ήσυχη, έρχεται ένα τηλεφώνημα που την βγάζει από την ησυχία της και χάνει το ύπνο της. Ο φοροτεχνικός κ. Άλφα, παλιός φίλος του συζύγου της τον οποίο εμπιστεύεται, εντελώς τυχαία, βλέπει ότι κάτι δεν πάει καλά με τα στοιχεία της κ. Δέλτα στις ηλεκτρονικές καταχωρήσεις. Της υπενθυμίζει ευγενικά, ότι δεν έχει πληρώσει την πρώτη δόση της ρύθμισης όπως θα έπρεπε και η κ. Δέλτα ξαφνιάζεται.

Περνάει στην επίθεση, του λέει ότι πλήρωσε στην τάδε Τράπεζα, του διαβάζει την ημερομηνία στο παραστατικό, τον κωδικό στην ταυτότητα οφειλής και από αυτό το σημείο, αρχίζει το τρέξιμο. Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014 το πρωί, με τα πειστήρια πληρωμής ανά χείρας, βρίσκονται στην ΔΟΥ της περιοχής όπου ανήκουν. Η αρμόδια υπάλληλος, στην οποία απευθύνονται, αναζητά τη ρύθμιση στο ΑΦΜ της κ. Δέλτα, αλλά δεν βλέπει τίποτα. Το συμπέρασμα ρητό. «Δεν έχει ξεκινήσει η ρύθμιση, διότι δεν πληρώσατε την πρώτη δόση».

Με την επίδειξη του αντίστοιχου παραστατικού, τους παραπέμπει σε άλλη υπάλληλο, πιο ενημερωμένη ίσως, όπου ψάχνοντας, ανακαλύπτει ότι δεν έχει πληρωθεί ούτε η τελευταία δόση του φόρου εισοδήματος. Αντιρρήσεις, επίδειξη παραστατικών και αναστάτωση, εφ’ όσον η συγκεκριμένη οφειλή, έχει πληρωθεί από τις 28 Νοεμβρίου. Η θέση της εφοριακού απόλυτη. Βάσει δεδομένων, «δεν φαίνεται ότι έχετε πληρώσει». Ίσως τα χρήματα, δεν έχουν «πέσει» ακόμα στο ΑΦΜ της κ. Δέλτα, αποφαίνεται στο τέλος και ζητά πίστωση χρόνου. Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου, ο φοροτεχνικός κ. Άλφα και η κ. Δέλτα, ξαναβρίσκονται στη ΔΟΥ της περιοχής και η αρμόδια υπάλληλος, ψάχνει τις ηλεκτρονικές της σελίδες. «Δεν βλέπω τίποτα» είναι η απάντησή της και αδυνατεί να δώσει εξηγήσεις, διατείνεται – και μάλλον έχει δίκιο – ότι την ευθύνη για το μπέρδεμα την έχει το «σύστημα» και όχι εκείνη και ζητά και πάλι πίστωση χρόνου. Το θέμα μένει σε εκκρεμότητα και διαβεβαιώνουν, ότι εφ’ όσον υπάρχουν παραστατικά τραπέζης, δεν πρόκειται να χαθούν τα χρήματα. Απλώς κάπου «περιφέρονται» !!

Και ενώ η κ. Δέλτα προσπαθεί να διατηρήσει την ψυχραιμία της, καθώς αποφασίζει να φύγει, κοιτάζει πίσω της, όπου έχει σχηματιστεί μια ουρά δέκα, δώδεκα ατόμων και όλοι κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι τους. Κάποιος της λέει με συμπάθεια. «Και μείς για τον ίδιο λόγο είμαστε εδώ». Και μετά από όλα αυτά, δημιουργούνται τα ερωτήματα.

Με το καινούργιο σύστημα πληρωμής μέσω των τραπεζών, πόσος χρόνος μεσολαβεί, από τη στιγμή που κατατίθεται ένα ποσό στις τράπεζες, μέχρι τη στιγμή που θα «πέσει» στο ΑΦΜ του φορολογούμενου πολίτη; Και γιατί θα πρέπει να μεσολαβεί ο όποιος χρόνος και μάλιστα εν αγνοία του κάθε φορολογούμενου πολίτη;

Και με ποια λογική, οι φορολογούμενοι πολίτες να ξεροσταλιάζουν στις ουρές των τραπεζών, προκειμένου να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, ενώ τα χρήματά τους να «περιφέρονται» για μέρες, ώσπου να οδηγηθούν στον προορισμό τους; Και παράλληλα γιατί σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, που πιέστηκαν και ξεροστάλιασαν στις ουρές για να πληρώσουν να θεωρούνται και ασυνεπείς από πάνω; Και αν η κ. Δέλτα, ήθελε να τακτοποιήσει κάποια περιουσιακή εκκρεμότητα και ζητούσε φορολογική ενημερότητα, θα την έπαιρνε; Σαφώς όχι. Χώρια που ενώ έχει αποδεχθεί τους όρους του φορολογικού συστήματος και έχει πιεσθεί να φανεί συνεπής, το φορολογικό σύστημα αποδεικνύεται ελλιπές και συνεχίζει να την χρεώνει, θεωρώντας ότι έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Και φτάνουμε στις 17 Δεκεμβρίου όπου ως φαίνεται ο φοροτεχνικός κ. Άλφα, που παρακολουθεί το θέμα, ενημερώνει την κ. Δέλτα. Τα χρήματα «έπεσαν»επιτέλους στο ΑΦΜ της.

Από τις 28 Νοεμβρίου, πόσες μέρες έχουν μεσολαβήσει; Και με τη ρύθμιση τι θα γίνει τελικά;