17 Νοέμβρη 1973 (του συμπολίτη μας Γιάννη Δρακάκη)

  

Στα  41  χρόνια που περάσανε από τη Μεγάλη Νύχτα της Παρασκευής 16, προς Σάββατο 17 Νοέμβρη του ΄73 στο Πολυτεχνείο, γράφτηκαν πολλά κι ειπώθηκαν περισσότερα, για τη Δύναμη, το Θάρρος, τον Ηρωϊσμό και την Ευψυχία των πολιορκημένων, κι άλλα τόσα για το Μίσος, τη Βαρβαρότητα και την Εκδικητική Μανία των ομοαίματών τους πολιορκητών, ιδιαίτερα των ντοπαρισμένων, (όπως και σήμερα άλλωστε), αστυνομικών και των αξιωματικών του στρατού, που εκτελούσαν ασκήσεις σκοποβολής  στα κορμιά των συμμετασχόντων στην εξέγερση.

    Σήμερα δεν θα στολίσουμε με άλλα όμορφα λόγια το έπος του Πολυτεχνείου. Δεν τόχει ανάγκη. Μιλά απλά, από μόνο του, για κείνους που έχουν τον κοινό νού. Για τους άλλους, δεν νοιάζεται…

    Σήμερα, λιγόλογα, θα πούμε για το πώς ήρθε η φασιστική χούντα, γιατί δεν έπεσε κείνες τις μέρες και, βέβαια, θα φτάσουμε στα κατοπινά θλιβερά αποτελέσματα, από την παραμονή της για 8 μήνες ακόμη, που, στις 15 Νοέμβρη του ΄83, την προγραμματισμένη προέκτασή τους στο σημείο αναφοράς ΚΥΠΡΟΣ.

Ι.  Η δημιουργία  Βάσης

    Χρόνος  1947  : Αρχίζει η κηδεμονία της Ελλάδας από τους Αμερικανούς, με το δόγμα Τρούμαν. Προηγούμενος κηδεμόνας, (σφαγέας ελλήνων με τη λήξη του Β΄παγκόσμιου πόλεμου και κυπρίων στον πόλεμο κατά του περιβόητου σντ/χη Χάρντινγκ), Μ.Βρεττανία, επίσημα αναγνωρισμένης από τις συμφωνίες της Γιάλτας. Το 1947, η Μ.Βρεττανία μεταβίβασε την κηδεμονία της Ελλάδας στις Η.Π.Α., χωρίς φυσικά (όπως γίνεται πάντα), να ερωτηθεί ο Ελληνικός Λαός.

    Χρόνος  1952 : Ο αξιωματικός τότε και νεκρός σήμερα Παπαδόπουλος, μπαίνει στη λίστα των πρακτόρων της C.I.A., και εισπράττει μισθό.

    Χρόνος  1960 : Δημιουργείται ο 2^ος ΙΔΕΑ από τον Παπαδόπουλο, με πρώτα μέλη τους Λαδά, Ρουφογάλη, Λέκκα, Σταματελόπουλο, Καρύδα, Κωτσέλη, Μπαλόπουλο, Αγγελή. ΄Ολοι τότε άγνωστοι, αργότερα διάσημοι….

ΙΙ.  Το ξέσπασμα της κρίσης Ελλάδας-Η.Π.Α.

Χρόνος  1964 :  1)  Αποκατάσταση καλών σχέσεων Ελλάδας-Βουλγαρίας  στις 9/7/64

                           2)  Αποσύρεται η Ελληνική αντιπροσωπεία, (στις 17/8/64), από την έδρα του ΝΑΤΟ, στη Σμύρνη, γιατί 10 μέρες πρίν, η Τουρκική αεροπορία με αεροπλάνα του ΝΑΤΟ και με το πράσινο φως από το Ατλαντικό Αρχηγείο, βομβάρδισε κατοικημένες περιοχές της Κύπρου, σκοτώνοντας γυναικόπαιδα.

                           3) Η πολιτική της χώρας μας μιλά για : Προσαρμογή του Δημόσιου βίου μας, στα πρότυπα της Δυτικής Ευρώπης. Δηλαδή :  Ο Αμερικανός πρεσβευτής θα ήταν πρεσβευτής και όχι προτέκτορας (προστάτης).  Ο  βασιληάς, συνταγματικός βασιληάς και όχι, ελέω θεού μονάρχης και η  Ελλάδα σύμμαχος του ΝΑΤΟ και των Η.Π.Α., όχι όμως δορυφόρος τους.

ΙΙΙ.  Προετοιμασία,  ΄Εναρξη και  Συνέχεια του «έργου»

    Χρόνος  1967. : Συμβαίνει για τους συνωμότες στρατιωτικούς, ό,τι έγραφε ο χίτλερ στο Αμβούργο το 1932. – Το έθνος μας είναι σε αναβρασμό, - Οι φοιτητές επαναστατούν και διαπράττουν βιαιότητες,- Οι κομμουνιστές επιζητούν να καταστρέψουν τη χώρα μας, - Χρειαζόμαστε Νόμο και Τάξη, - Χωρίς νόμο και τάξη το έθνος μας δεν μπορεί να επιζήσει. Και είναι βέβαια η δικαιολογία για το  πραξικόπημα, ο κομμουνιστικός κίνδυνος. Γιατί όπως ειπώθηκε από αξιωματικό του Στεϊτ Ντιπάρτμεντ, «προκειμένου με τους χαμένους, καλύτερα οι στρατηγοί». ΄Ηρθαν όμως οι συνταγματάρχες κι από τη μεγάλη χούντα του Κωνσταντίνου  Γλύξμπουργκ πέσαμε στη μικρή του Παπαδόπουλου, με τους κουϊσλινγκς και τα ανδρείκελα. Το νόμισμα με τις δυό ίδιες όψεις

   Ο Κων. Καραμανλής σε συνέντευξή του στη ΜΟΝΤ στις  29.11.67, εχαρακτήρισε «γελοίους τους ισχυρισμούς της χούντας, περί κομμουνιστικού κινδύνου κατά τον Απρίλιον». Κι αργότερα , (στις 2/8/70), ο ίδιος ο Παπαδόπουλος σε συνέντευξήν του στον Σερ Χιού Γκρίν ,(Ντέϊλι Τέλεγκραφ), ομολόγησε «Η δημοκρατία δεν διέτρεχε κανέναν άμεσον κίνδυνον από τας δραστηριότητας των κομμουνιστών»

    Το πεντάγωνο όμως και το ΝΑΤΟ, ήθελαν τη λύση που εξασφάλιζε την ισχύ της ΝΑ πτέρυγας της συμμαχίας και βιάζονταν, γιατί τα πολεμικά σύννεφα στη Μέση Ανατολή προμήνυαν καταιγίδα.

    21  Απρίλη 1967 : Το έργο αρχίζει. 1^ο μέρος: Ελλάδα. Παραγωγός Η.Π.Α., Σκηνοθέτης C.I.A., πρωταγωνιστές  Παπαδόπουλος-Πατακός-Μακαρέζος και άλλοι.

   ΄Ετσι φτάσαμε στην 21^η Απρίλη του 67 κι από εκεί, με όλα τα γνωστά κατορθώματα της χούντας, στο Νοέμβρη του 73. Στον αγώνα και την πάλη για Ελευθερία, Δημοκρατία, Παιδεία.

    -Κι η χούντα Δεν έπεσε εκείνες τις μέρες. Και δεν έπεσε γιατί εμείς, όλοι, που γεμίζουμε τις πλατείες, τους δρόμους  και τα γήπεδα, σε άλλα καλέσματα, ΔΕΝ ακούσαμε, ΔΕΝ τολμήσαμε, ΔΕΝ είμαστε  εκεί  ΟΛΟΙ.

   -Γιατί εμείς, οι χιλιάδες, που δεν κατεβήκαμε στην Πατησίων, την Αλεξάνδρας, τα Εξάρχεια, τη Βάθη και το Σύνταγμα, Αφήσαμε τα τάνκς να περάσουν. Κανένας φαντάρος δεν οδηγεί το τάνκ του να περάσει πάνω από εκατοντάδες χιλιάδες σώματα.

   - Την Παρασκευή του Πολυτεχνείου δεν ακούσαμε την κοπελιά  και τον νέο του ραδιφωνικού σταθμού, κι αφήσαμε, με την απουσία μας, να γίνει το  μακελειό.

   -΄Ετσι  αφήσαμε τη χούντα να κυβερνήσει για οχτώ μήνες ακόμη, με αποτέλεσμα στις 15 Ιούλη του 74, χωρίς διάλειμμα, να περάσουμε στο 2^ο μέρος του έργου, το Πραξικόπημα στην Κύπρο, με μαριονέτα κάποιο Σαμψών, κι ύστερα από πέντε μέρες, στο  3^ο μέρος του έργου.  Την επιτυχία του επιδιωκόμενου, από τοις Η.Π.Α., ΝΑΤΟ και C.I.A., σκοπού, την απόβαση των τούρκων στην Κύπρο και την κατάληψη του 40% της έκτασής της.

    Στο άοπλο νησί, (αφού φρόντισε γι αυτό ο Παπαδόπουλος το ΄67, όταν έσπευσε να αποσύρει τον Ελληνικό στρατό από το έδαφός του με ένα νεύμα του ΝΑΤΟ), στις 15/11/83, εννηά χρόνια μετά το πραξικόπημα, παίζεται το 4^ο μέρος του έργου, με την ανακήρυξη της κατεχόμενης από τον Αττίλα Κυπριακής γης, σαν ανεξάρτητου κράτους, από τον Ντεκτάς φερέφωνο του σφαγέα Εβρέν.

    Στις 15/8/96, το έργο  συνεχίζεται  με τις στυγνές δολοφονίες των Ισαάκ και Σολομού από τους κανακεμένους της Δύσης, φανατικούς αμόρφωτους φασίστες  λύκους της ανατολίας..

    Σήμερα , παρακολουθώντας την εκκόλαψη του αυγού του φιδιού, το ξεπούλημα της αξιοπρέπειάς μας,την προδοσία των ελπίδων και τον ακρωτηριασμό των ονείρων μας στα «φιλικά» χειρουργεία ,

    ΠΡΕΠΕΙ, ενώνοντας τις γροθιές μας να δώσουμε  ΟΡΚΟ:

      ΠΟΤΕ  ΠΙΑ  ΑΠΟ  ΜΑΚΡΙΑ

      ΠΟΤΕ  ΠΙΑ  ΑΠΟ  ΤΟ  ΣΠΙΤΙ  ΜΑΣ

      ΕΞΩ  ΣΤΟΥΣ   ΔΡΟΜΟΥΣ

      
Μαχητές  Αποφασισμένοι, με την Παρουσία μας, να Νικούμε  κι ΄Όχι  μόνο  να  γιορτάζουμε  τις Θυσίες Άλλων.

      Και  τους Αθάνατους Νεκρούς της Μεγάλης Νύχτας και της Κύπρου, να  Μνημονέψουμε ορθώνοντας το κορμί  κι  αφήνοντας τη Φωνή  μας να  αντηχήσει :

     ΠΟΤΕ   ΠΙΑ   ΦΑΣΙΣΜΟΣ -  ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΤΑΝΚΣ      

ΟΧΙ  ΑΛΛΟΙ  ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ

     ΟΧΙ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ -  ΟΧΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΣΤΑΘΕΡΑ ΣΤΟ  ΔΡΟΜΟ  ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

Γέρακας  16  Νοέμβρη  του 2014-11-16

   Γιάννης  Δρακάκης

(Ο κ. Γιάννης Δρακάκης είναι συμπολίτης μας μέλος του Συλλόγου ΠΗΓΗ)